1.1 ที่มาและความสำคัญของปัญหา
อนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดีเป็นอนุสาวรีย์ที่ทำขึ้นมาเพื่อระลึกถึงคุณงามความดีของพระยาสุรินทร์ภักดีและเป็นที่เคารพของชาวสุรินทร์
มาแต่ช้านานเป็นผู้วางรากฐานการก่อตั้งเมืองสุรินทร์ ในสมัยอยุธยา มีชาวไทยพื้นเมืองกลุ่มหนึ่งที่เรียกตนเองว่าส่วยหรือกวยหรือกูย
เป็นกลุ่มชนที่มีความรู้ความสามารถในการจับช้างป่ามาเลี้ยงไว้ใช้งาน
ได้แบ่งกลุ่มมาตั้งถิ่นฐานอยู่หกพวกด้วยกัน ในเขตจังหวัดสุรินทร์
ต่อมาในปี พ.ศ.2302 มีช้างเผือกแตกโขงออกจากเมืองหลวงหนีเข้าป่า
สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 3 (สมเด็จพระที่นั่งสุริยามรินทร์)
แห่งกรุงศรีอยุธยาได้โปรดเกล้า ฯ ให้ติดตามช้างเผือก
เชียงปุมซึ่งเป็นหัวหน้าชาวส่วยที่มาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บ้านเมืองที่ได้ช่วยเหลือในการติดตามช้างเผือก
เชียงปุมจึงได้โปรดเกล้า ฯ ให้เป็นหลวงสุรินทร์ภักดี
ให้ปกครองหมู่บ้านเดิมขึ้นตรงต่อเมืองพิมาย
ในปี พ.ศ. 2306 หลวงสุรินทร์ภักดี (เชียงปุม)
ได้ย้ายจากหมู่บ้านเมืองที่ไปอยู่ที่บ้านคูประทายหรือบ้านประทายสมันต์
ต่อมาหลวงสุรินทร์ภักดี (เชียงชุม) ได้เป็นพระสุรินทร์ภักดีศรีรณรงค์จางวาง
และยกบ้านคูประทายขึ้นเป็นเมืองประทายสมันต์
พ.ศ. 2324 เมืองเขมรเกิดจลาจล
เมืองประทายสมันต์ได้สมทบกับกองทัพหลวงไปช่วยปราบปราม
จึงมีชาวเขมรอพยพครอบครัวมาตั้งอยู่ในเขตเมืองประทายสมันต์เป็นจำนวนมาก
พ.ศ.2329 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
ได้โปรดเกล้า ฯ ให้เปลี่ยนชื่อเมืองประทายสมันต์เป็นเมืองสุรินทร์
ตามสร้อยบรรดาศักดิ์ของเจ้าเมือง
พ.ศ.2337 พระยาสุรินทร์ภักดี ฯ (เชียงปุม)
เจ้าเมืองสุรินทร์ถึงแก่กรรม สิ่งที่น่าสนใจศึกษาและเรียนรู้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2527
เพื่อเป็นที่ระลึกถึงผู้สร้างเมืองคนแรก ซึ่งเป็น
บุคคลสำคัญอย่างยิ่งในประวัติศาสตร์ของเมืองสุรินทร์
อนุสาวรีย์นี้ตั้งอยู่ที่ทางเข้าเมืองสุรินทร์0ทางด้านใต้ตรงหลักกิโลเมตรที่
0 ถนน สุรินทร์-ปราสาท
เป็นบริเวณที่เคยเป็นกำแพงเมืองชั้นในของตัวเมืองสุรินทร์ อนุสาวรีย์เป็นรูปหล่อทองเหลืองรมดำ
สูง 2.2 เมตร มือขวา ถือของ้าว
อันเป็นการแสดงถึงความเก่งกล้าสามารถ
ของท่านในการบังคับช้างศึกและเป็นเครื่องแสดงว่าสุรินทร์ เป็นเมืองช้างมาแต่ดึกดำ
บรรพ์รูปปั้นสะพายดาบคู่ อยู่บนหลังอันหมายถึงความเป็นนักรบความกล้าหาญ
อันเป็นคุณสมบัติที่ตกทอดเป็นมรดกของคนสุรินทร์ใน ปัจจุบัน
จังหวัดสุรินทร์ได้ทำพิธีเปิดอนุสาวรีย์แห่งนี้เมื่อวันที่ 13 เมษายน 2528
เหตุที่กลุ่มของข้าพเจ้าศึกษาอนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดีเพราะมีความสนใจเกี่ยวกับประวัติการก่อตั้งและคุณงามความดีของพระยาสุรินทร์ภักดี
เพื่อที่จะเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับอนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดีให้กับผู้ที่จะศึกษาในเรื่องราวและประวัติของอนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดีต่อไป
การจัดทำและการค้นคว้าประวัตของพระยาสุรินทร์ภักดีขึ้นกลุ่มของข้าพเจ้าคิดว่าบุคคลที่จะได้ประโยชน์กลุ่มแรกคือกลุ่มของข้าพเจ้าและรุ่นพี่รุ่นน้องในโรงเรียนสุรวิทยาคาร
กลุ่มต่อมาคือบุคคลทั่วไปที่สนใจในประวัติของพระยาสุรินทร์ภักดี
สนใจในความเป็นมาในการดูแลปกครองบ้านเมืองสุรินทร์ว่าเป็นมาอย่างไรและสำคัญกับพี่น้องชาวสุรินทร์อย่างไร
1.2 วัตถุประสงค์
1.2.1 เพื่อศึกษาประวัติความเป็นของอนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดี
1.2.2 เพื่อเผยแพร่ให้แก่ผู้ที่จะศึกษาในเรื่องราวและประวัติอนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดี
1.2.3 เพื่อศึกษาประวัติของพระยาสุรินทร์ภักดี
1.3
สมมุติฐาน
1.3.1 อนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดีสร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงคุณงามความดีของพระยาสุรินทร์ภักดี
1.3.2 อนุสาวรีย์สร้างขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2527
1.3.3 อนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดีสร้างขึ้นเมื่อสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
1.3.4 อนุสาวรีย์เป็นที่พึ่งทางจิตใจอีกอย่างหนึ่งของชาวสุรินทร์
1.4
ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ
1.4.1 ได้เรียนรู้ถึงประวัติของอนุสาวรีย์มากยิ่งขึ้น
1.4.2 สามารถอธิบายเนื้อหาและความรู้ของอนุสาวรีย์ได้
1.4.3 สามารถนำไปเผยแร่ให้ผู้เข้าใจและรู้จักอนุสาวรีย์ได้มากยิ่งขึ้น
1.5 ขอบเขตการศึกษา
ศึกษาบริเวณอนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดี
อนุสาวรีย์แห่งนี้ตั้งอยู่ที่ทางเข้าเมืองสุรินทร์ทางด้านใต้
ตรงบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 10 ที่ถนนสุรินทร์-ปราสาท เป็นบริเวณที่
เคยเป็นกำแพงเมืองชั้นในของตัวเมืองสุรินทร์
และเว็ปไซต์ที่เกี่ยวกับอนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดี
1.6 นิยามศัพท์เฉพาะ
อนุสาวรีย์
คือ [อะนุสาวะรี] น.
สิ่งที่สร้างไว้เป็นที่ระลึกถึงบุคคลหรือเหตุการณ์สําคัญเป็นต้น เช่น อาคาร
หลุมฝังศพ รูปปั้น.
กวยหรือกูย
คือ ชาวไทยพื้นเมืองกลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มชนที่มีความรู้ความสามารถในการจับช้างป่ามาเลี้ยงไว้ใช้งาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น